Dat zeggen bronnen die hebben meegewerkt aan een reconstructie van de gang van
zaken bij ING tegen het Financieele
Dagblad.
ING wilde de leiding nemen bij de vorming van veruit het grootste financiële
conglomeraat in de wereld. Op eigen kracht was de Nederlandse
bank-verzekeraar in 2007 al het dertiende bedrijf in de Fortune 500 en de
grootste financiële instelling op deze lijst, nog voor Citigroup.Afgelopen
maandag werd bekend dat ING zich gaat opsplitsen in een bank en een
verzekeraar. Na het uitbreken van de financiële crisis moest het concern
twee keer staatssteun aanvragen.
Opsplitsing
Al voor de kredietcrisis maakte ING zich zorgen over de achterblijvende
aandelenkoers. In die jaren werden private equity-partijen steeds
agressiever en ook hedgefondsen claimden invloed bij achterblijvende
beursfondsen.
ING sprak vooral met instellingen die ook bank-verzekeraar waren, ook al zwol
de kritiek op dit bedrijfsmodel aan. ING sprak met Crédit Suisse, mede omdat
toenmalig topman Walter Kielholz afkomstig was van de verzekeringstak. De
toenadering werd afgeblazen toen Kielholz ondanks zijn afkomst de
verzekeraar aan de kant zette en vol inzette op zakenbankieren. Dat was voor
ING, na het eigen mislukte avontuur met Barings in Londen, geen optie.
Ook bij Lloyds gingen de gesprekken ver. Bij aanvang van de onderhandelingen
waren beide bedrijven even groot op de beurs, maar na verloop van tijd begon
de koers van Lloyds te dalen terwijl ING juist meer waard werd. De Britten
wilden geen onderliggende partij worden en dus liepen de gesprekken vast.
Om dezelfde reden, maar dan omgekeerd, liep het mis met BNP Paribas. De Franse
bank zou zeker de verzekeraars van ING verkopen aan het gerelateerde AXA.
Daardoor werd het resterende bankbedrijf van de Nederlanders kleiner dan de
Franse groep.
Zoals bekend is eind 2006 ook gesproken met ABN Amro, maar door gebrek aan
daadkracht verliep het momentum.
ING Direct
Naast de aankondiging om de verzekeringstak af te splitsen, zette ING
afgelopen maandag ook ING Direct USA, eigenaar van de Alt-A portefeuille, in
de etalage.
Direct na de kapitaalinjectie van de overheid in oktober 2008 heeft ING de
mogelijkheden onderzocht om van de Alt-A portefeuille af te komen door de
portefeuille in combinatie met de internetbank af te stoten.
Een aantal grote Amerikaanse retailbanken had bij toenmalig topman Michel
Tilmant van ING en president-commissaris Jan Hommen hun belangstelling laten
blijken voor de internetbank, waar zoveel Amerikanen een spaarrekening
hebben.
"Het was niet uit strategische overwegingen of vanwege het businessmodel van
Direct, maar puur een opportunistische optie vanwege het Alt A-probleem",
zegt een ingewijde. Tot serieuze gesprekken is het niet gekomen omdat de
prijsindicatie zover afweek, dat ING miljarden moest afboeken.
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl